FINALIŚCI 2025

Beniamin Maria Bukowski

WYJĄTKO

Ludzie są szczęśliwi z małymi wyjątkami.

Beniamin Maria Bukowski – dramatopisarz, dramaturg i reżyser, wykładowca akademicki. Absolwent MISH UJ (filozofia, historia sztuki) i wydziału reżyserii AST im. S. Wyspiańskiego w Krakowie, podyplomowych studiów z zakresu zarządzania instytucjami kultury IBL PAN, doktor sztuk. W latach 2021-2024 zastępca dyrektora ds. artystycznych w Narodowym Starym Teatrze im. H. Modrzejewskiej w Krakowie, obecnie dyrektor Teatru Polskiego im. H. Konieczki w Bydgoszczy. Autor kilkunastu dramatów wystawianych i nagradzanych w Polsce i za granicą. Nagrodzony m.in. Stypendium MKiDN Młoda Polska, Stypendium Twórczym Nowego Teatru w Warszawie, rezydencją Residenztheater w Monachium. W swoich tekstach często powraca do tematów historycznych i biograficznych, stających się pretekstem do opowiadania o współczesności. Oddzielny nurt w jego twórczości stanowią dramaty dla dzieci i młodzieży („Dorosło”, „Sztuka bez babci”, „Nanowo”, „Wyjątko”, „Miasto”).
W 2023 roku zwyciężył w konkursie na libretto opery o powojennej odbudowie Warszawy „Najlepsze miasto świata”. Prapremiera utworu do muzyki Cezarego Duchnowskiego zaplanowana jest na jesień 2025 r. w Teatrze Wielkim Operze Narodowej.

Jako dramaturg współpracował m.in. z Katarzyną Kalwat, Tomaszem Kaczorowskim, Judytą Berłowską, Waldemarem Raźniakiem i Joanną Grabowiecką.

Jako reżyser zrealizował m.in. „Zofię” Anny Wakulik w Teatrze Powszechnym w Warszawie, „Podwyżkę” Georgesa Pereca w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu, „Królową śniegu” w Teatrze im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie, „Baśń o wężowym sercu” na podstawie powieści Radka Raka w Narodowym Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie.  Na scenę przeniósł również kilka autorskich realizacji: „Arian” (Narodowy Stary Teatr), „Mosdorfa. Rekonstrukcję” (Teatr Nowy w Poznaniu), „Mazagan. Miasto” (Teatr Żydowski w Krakowie).

Tytułowe wyjątko to zwierzątko, które pojawiło się w mojej głowie, kiedy jeszcze byłem dzieckiem. Odrobinę rozpaczliwa, futerkowa istota, wyjąca, kiedy jest jej smutno. Mimo szczęśliwego dzieciństwa smutek był uczuciem, który towarzyszył mi w pierwszych latach życia wyjątkowo często. I o tym doświadczeniu dziecięcego przygnębienia, poprzez opowieść o Aniutce, dziewczynce opiekującej się pojawiającym się nieoczekiwanie w jej pokoju wyjątkiem, postanowiłem opowiedzieć. Zależało mi na tym, żeby była to historia, w której mogą przejrzeć się i dzieci i dorośli. Pokazująca, że smutek jest częścią naszego życia, że może pojawić się w każdym wieku. I że gdy wymyka się spod kontroli, nie należy bać się zwrócić do kogoś o pomoc. A z drugiej strony, nigdy się za niego nie winić.

Beniamin M. Bukowski

tekst sztuki:

WYJĄTKO – Beniamin Maria Bukowski